مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
ای وای از آن حدیث به دفتر نیامده ای وای از آن شروع به آخر نیامده ای وای از آن یـقـین به بـاور نیامده ای وای از آن مـزار کـبوتـر نیـامده ای وای از آنکه رفته و دیگر نیامده ای دل حدیث دخـتر طاها شنیده‌ای؟ یَرضی شنـیده‌ای لِـرضاها شنیده‌ای؟ هـنگـامـۀ نـمـاز دعـاهـا شـنـیـده‌ای؟ حـتـی تَـوَرَّمَـت قَـدَمـاها شـنـیـده‌ای؟ أمّن یُجـیب این همه مـضطـر نیامده یا لـلعـجـب، فـصلّ لـربّک ولادتـش واحـیـرتـا لِـیُـذهِبَ عـنـکم شرافـتش طوبی لهُم وَ حُسن مَآب است مدحتش جـبـریـل با تـمام بزرگی و رتـبـتـش از عــهـدۀ سـتـایـش او بــرنـیــامـده اما چه سود حرمت قرآن شکسته شد یک‌باره قلب سورۀ انسان شکسته شد در را زدند و حرمت مهمان شکسته شد نان ریخت، سفره سوخت، نمکدان شکسته شد فصل غـریـبی تو چـرا سـر نیـامده؟ زهـرا هـنوز گـریـۀ بی‌گـاه می‌کـنـد مـولا هـنوز سـر به دل چـاه می‌کـند پــائــیــز ادعــای أنــا الله مــی‌کـنــد صبح بـهـار از آمـدن اکراه می‌کـنـد آیـا هــنــوز وقـت مـقــرّر نـیـامـده؟ |